აქ გაზაფხული გვიან მოდის, წვიმები მღლიან
ბავშვობის ხანა დაიჩემეს სიზმრებმა ბინდად..
ვეგარ ვიხსენებ იმ გოგონას სახელს უცნაურს,
მე რომ მიყვარდა იქ... წარსულში... საოცრად წინათ

ახლა რა ხდება ჩემ ქუჩაზე, ნეტავ თენდება?
ალბათ ქვაფენილს მოფენია წითელი ვარდი,
ახლა ის ლოთიც თხლად ჩაცმული გამვლელებს ლოცავს
და არ აშინებს არეული, შეშლილი მარტი..

როდისმე, გულით კიდევ მოგისმენ..
საყვედურსაც მოგითმენ
სიმღერასაც მოგიმღერ...
დაა მოდი დღეს არ მოგიხდი ბოდიშს მეეე...
და ამ ლამაზ მოტივზე
მოვალ როდისმე!...

აქაურ ხეებს არ ჩურჩული არ შეუძლიათ
არც ეს ბუჩქები ინახავენ პირვანდელ კოცნას
გულის სიღრმეში მეშინია რომ უცაბედად
დაგვათენდება და ერთ დილით მზეც რომ ამოვა

როდისმე, გულით კიდევ მოგისმენ..
საყვედურსაც მოგითმენ
სიმღერასაც მოგიმღერ...
დაა მოდი დღეს არ მოგიხდი ბოდიშს მეეე...
და ამ ლამაზ მოტივზე
მოვალ როდისმე!...

ახლა რა ხდება ჩემს ქუჩაზე, ნეტავ თენდება
ალბათ ქვაფენილს ამჯობინეს რუხი ასფალთი
ალბათ ის ლოთიც თხლად ჩაცმული გამვლელებს ტირავს
და არ აშინებს არეული შეშლილი მარტი...

როდისმე, გულით კიდევ მოგისმენ..
საყვედურსაც მოგითმენ
სიმღერასაც მოგიმღერ...
დაა მოდი დღეს არ მოგიხდი ბოდიშს მეეე...
და ამ ლამაზ მოტივზე
მოვალ როდისმე!.

Новая песня
П. С. Думала, что переводится "когда-нибудь", и вдруг прочла, что на самом деле - "однажды"